ທີ່ຕັ້ງ ແລະ ພູມສັນຖານ
ສປປ ລາວ ເປັນປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊາຍແດນຕິດກັບທະເລ ຕັ້ງຢູ່ທິດຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ຂອງທະວີບອາຊີຢູ່ໃຈກາງຂອງແຫຼມ ອິນດູຈີນ ແລະ ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັນກັບ ປະເທດ ກຳປູເຈຍ, ມຽນມາ, ໄທ, ຫວຽດນາມ ແລະ ຈີນ. ຍາວຢຽດໄປຕາມຊີກໂລກເໜືອ ນັບແຕ່ເສັ້ນສູນສູດຂຶ້ນມາ ແລະ ຢູ່ໃນເຂດອາກາດອົບອຸ່ນ. ພູມສັນຖານສູງທາງພາກເໜືອ ແລະ ຄ້ອຍຊັນ ລົງໄປທາງພາກໃຕ້, ມີແມ່ນໍ້າຂອງໄຫຼຜ່ານແຕ່ເໜືອຮອດໃຕ້
ສປປ ລາວ
ເປັນປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊາຍແດນຕິດກັບທະເລ ມີເນື້ອທີ່ທັງໝົດ 236,800 ກິໂລແມັດມົນທົນ ແລະ ຕັ້ງຢູ່ທິດຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ຂອງທະວີບອາຊີຢູ່ໃຈກາງຂອງແຫຼມ ອິນດູຈີນ ແລະ ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັນກັບປະເທດ ກຳປູເຈຍ, ມຽນມາ, ໄທ,ຫວຽດນາມ ແລະ ຈີນ ແລະ ທີ່ຕັ້ງທາງດ້ານພູມມີປະເທດເປັນເຂດກັນຊົນລະຫວ່າງປະເທດເພື່ອນບ້ານ ທັງເປັນເສັ້ນທາງຜ່ານທີ່ສຳຄັນດ້ານການຄ້າ ແລະ ການຄົມມະນາຄົມ. ສປປ ລາວ ມີທີ່ຕັ້ງຍາວຢຽດໄປຕາມຊີກໂລກເໜືອ ນັບແຕ່ເສັ້ນສູນສູດຂຶ້ນມາ ແລະ ຢູ່ໃນເຂດອາກາດອົບອຸ່ນ. ແມ່ນ້ຳຂອງກວມເອົາເສັ້ນຊາຍແດນສ່ວນໃຫຍ່ລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ ກັບ ປະເທດໄທ ທາງດ້ານທິດຕາເວັນຕົກ ແລະ ມີສາຍອານາມຍາວຢຽດເປັນເສັ້ນຊາຍແດນຕິດຈອດກັບປະເທດຫວຽດນາມ. ຄອນພະເພັງຢູ່ເຂດໃຕ້ສຸດຂອງປະເທດເປັນຄອນປິດກັ້ນແມ່ນ້ຳໄປສູ່ທະເລ ແຕ່ດ້ານທິດເໜືອຂອງຄອນພະເພັງເຮືອບັນທຸກສິນຄ້າສາມາດທຽວໄປມາໄດ້ເກືອບທຸກລະດູການຕະຫຼອດໄລຍະຄວາມຍາວ ຂອງ ລາວ ຕາມແລວແມ່ນ້ຳຂອງ.
ພູມສັນຖານຂອງປະເທດລາວສ່ວນໃຫຍ່ເປັນເຂດພູດອຍມີລະດັບຄວາມສູງກວ່າ 500 ແມັດ ແລະ ພື້ນທີ່ຂອງປະເທດມີລັກສະນະສູງຊັນ, ປະກອບດ້ວຍຮ່ອມພູເຂົາແຄບ ທີ່ເປັນສາຍນ້ຳ ແລະ ມີທີ່ດິນທີ່ມີທ່າແຮງດ້ານການກະສິກຳຕໍ່າ. ຢູ່ໃນພາກໃຕ້ຂອງປະເທດມີເຂດພື້ນທີ່ມີຂະໜາດກວ້າງຂວາງ ໃນແຂວງສະຫວັນນະເຂດ ແລະ ແຂວງຈຳປາສັກ, ພື້ນທີ່ເຫຼົ່ານີ້ເໝາະແກ່ການປູກເຂົ້າ ແລະ ລ້ຽງສັດເປັນຢ່າງຍິ່ງ.ພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວນັ້ນເປັນ ພື້ນທີ່ຮາບພຽງເປັນດິນທີ່ມີນ້ຳພັດມາຄ້າງໄວ້ຢູ່ຕາມພູ, ຕາມແຄມແມ່ນ້ຳຂອງ ແລະ ເປັນສາຂາຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ ທັງສອງສິ່ງນີ້ປົກຄຸມພຽງແຕ່ ປະມານ 20% ຂອງພື້ນທີ່ດິນ ທີ່ມີພື້ນທີ່ເໝາະແກ່ການປູກຝັງ ຄາດວ່າມີປະມານ 4-5% ຂອງພື້ນທີ່ທັງໝົດຂອງປະເທດ.
ທີ່ຕັ້ງ ແລະ ພູມສັນຖານ
ສປປ ລາວ ເປັນປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊາຍແດນຕິດກັບທະເລ ຕັ້ງຢູ່ທິດຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ຂອງທະວີບອາຊີຢູ່ໃຈກາງຂອງແຫຼມ ອິນດູຈີນ ແລະ ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັນກັບ ປະເທດ ກຳປູເຈຍ, ມຽນມາ, ໄທ, ຫວຽດນາມ ແລະ ຈີນ. ຍາວຢຽດໄປຕາມຊີກໂລກເໜືອ ນັບແຕ່ເສັ້ນສູນສູດຂຶ້ນມາ ແລະ ຢູ່ໃນເຂດອາກາດອົບອຸ່ນ. ພູມສັນຖານສູງທາງພາກເໜືອ ແລະ ຄ້ອຍຊັນ ລົງໄປທາງພາກໃຕ້, ມີແມ່ນໍ້າຂອງໄຫຼຜ່ານແຕ່ເໜືອຮອດໃຕ້
ເປັນປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊາຍແດນຕິດກັບທະເລ ມີເນື້ອທີ່ທັງໝົດ 236,800 ກິໂລແມັດມົນທົນ ແລະ ຕັ້ງຢູ່ທິດຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ຂອງທະວີບອາຊີຢູ່ໃຈກາງຂອງແຫຼມ ອິນດູຈີນ ແລະ ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັນກັບປະເທດ ກຳປູເຈຍ, ມຽນມາ, ໄທ,ຫວຽດນາມ ແລະ ຈີນ ແລະ ທີ່ຕັ້ງທາງດ້ານພູມມີປະເທດເປັນເຂດກັນຊົນລະຫວ່າງປະເທດເພື່ອນບ້ານ ທັງເປັນເສັ້ນທາງຜ່ານທີ່ສຳຄັນດ້ານການຄ້າ ແລະ ການຄົມມະນາຄົມ. ສປປ ລາວ ມີທີ່ຕັ້ງຍາວຢຽດໄປຕາມຊີກໂລກເໜືອ ນັບແຕ່ເສັ້ນສູນສູດຂຶ້ນມາ ແລະ ຢູ່ໃນເຂດອາກາດອົບອຸ່ນ. ແມ່ນ້ຳຂອງກວມເອົາເສັ້ນຊາຍແດນສ່ວນໃຫຍ່ລະຫວ່າງ ສປປ ລາວ ກັບ ປະເທດໄທ ທາງດ້ານທິດຕາເວັນຕົກ ແລະ ມີສາຍອານາມຍາວຢຽດເປັນເສັ້ນຊາຍແດນຕິດຈອດກັບປະເທດຫວຽດນາມ. ຄອນພະເພັງຢູ່ເຂດໃຕ້ສຸດຂອງປະເທດເປັນຄອນປິດກັ້ນແມ່ນ້ຳໄປສູ່ທະເລ ແຕ່ດ້ານທິດເໜືອຂອງຄອນພະເພັງເຮືອບັນທຸກສິນຄ້າສາມາດທຽວໄປມາໄດ້ເກືອບທຸກລະດູການຕະຫຼອດໄລຍະຄວາມຍາວ ຂອງ ລາວ ຕາມແລວແມ່ນ້ຳຂອງ.
ພູມສັນຖານຂອງປະເທດລາວສ່ວນໃຫຍ່ເປັນເຂດພູດອຍມີລະດັບຄວາມສູງກວ່າ 500 ແມັດ ແລະ ພື້ນທີ່ຂອງປະເທດມີລັກສະນະສູງຊັນ, ປະກອບດ້ວຍຮ່ອມພູເຂົາແຄບ ທີ່ເປັນສາຍນ້ຳ ແລະ ມີທີ່ດິນທີ່ມີທ່າແຮງດ້ານການກະສິກຳຕໍ່າ. ຢູ່ໃນພາກໃຕ້ຂອງປະເທດມີເຂດພື້ນທີ່ມີຂະໜາດກວ້າງຂວາງ ໃນແຂວງສະຫວັນນະເຂດ ແລະ ແຂວງຈຳປາສັກ, ພື້ນທີ່ເຫຼົ່ານີ້ເໝາະແກ່ການປູກເຂົ້າ ແລະ ລ້ຽງສັດເປັນຢ່າງຍິ່ງ.ພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວນັ້ນເປັນ ພື້ນທີ່ຮາບພຽງເປັນດິນທີ່ມີນ້ຳພັດມາຄ້າງໄວ້ຢູ່ຕາມພູ, ຕາມແຄມແມ່ນ້ຳຂອງ ແລະ ເປັນສາຂາຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ ທັງສອງສິ່ງນີ້ປົກຄຸມພຽງແຕ່ ປະມານ 20% ຂອງພື້ນທີ່ດິນ ທີ່ມີພື້ນທີ່ເໝາະແກ່ການປູກຝັງ ຄາດວ່າມີປະມານ 4-5% ຂອງພື້ນທີ່ທັງໝົດຂອງປະເທດ.
ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ
ປະກອບດ້ວຍເມືອງຕ່າງຕ່າງລຸ່ມນີ້
ວຽງຈັນຕັ້ງຢູ່ໃນ ແລະ ເປັນເມືອງເອກຂອງນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ
ວຽງຈັນປະກອບດ້ວຍເມືອງຕ່າງຕ່າງລຸ່ມນີ້:
| ແຜນທີ່ | ລະຫັດ | ລາວ | ອັງກິດ | |
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| 01-01 | ຈັນທະບູລີ | Chanthabuly | ||
| 01-02 | ສີໂຄດຕະບອງ | Sikhottabong | ||
| 01-03 | ໄຊເສດຖາ | Xaysetha | ||
| 01-04 | ສີສັດຕະນາກ | Sisattanak | ||
| 01-07 | ຫາດຊາຍຟອງ | Hadxayfong: |
ດ້ານພົນລະເມືອງລາວ
ພົນລະເມືອງລາວຄາດຄະເນມີປະມານ 6,8 ລ້ານຄົນ ໃນປີ 2009, ຊຶ່ງຢູ່ກະແຈກກະຈາຍໃນທົ່ວປະເທດ. ປະຊາຊົນສ່ວນໃຫຍ່ດຳລົງຊິວິດໃນທົ່ງຮາບ ຕາມລຳແມ່ນ້ຳ ຂອງ ແລະ ສາຂາຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ; ປະຊາຊົນໃນເຂດຕົວເມືອງກວມຢູ່ປະມານ 31%. ຊົນເຜົ່າຫຼັກແມ່ນຊົນເຜົ່າລາວລຸ່ມ (55%), ຊົນເຜົ່າຂະມຸ (11%), ແລະ ຊົນເຜົ່າມົ້ງ (8%).
ພົນລະເມືອງລາວຄາດຄະເນມີປະມານ 6,8 ລ້ານຄົນ ໃນປີ 2009, ຊຶ່ງຢູ່ກະແຈກກະຈາຍໃນທົ່ວປະເທດ. ປະຊາຊົນສ່ວນໃຫຍ່ດຳລົງຊິວິດໃນທົ່ງຮາບ ຕາມລຳແມ່ນ້ຳ ຂອງ ແລະ ສາຂາຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ; ປະຊາຊົນໃນເຂດຕົວເມືອງກວມຢູ່ປະມານ 31%. ຊົນເຜົ່າຫຼັກແມ່ນຊົນເຜົ່າລາວລຸ່ມ (55%), ຊົນເຜົ່າຂະມຸ (11%), ແລະ ຊົນເຜົ່າມົ້ງ (8%).
ອາຍຸປານກາງ ແມ່ນ 20,7 ປີ, ອາຍຸຍືນສະເລ່ຍ 62 ປີ.
ສາດສະໜາຫຼັກໃນລາວແມ່ນສາດສະໜາພຸດ ເທລະວາດາ. ພ້ອມດຽວກັນ, ກໍ່ມີຈຳນວນຫນ້ອຍໜຶ່ງທີ່ນັບຖື ສາດສະໜາຄຣິດ ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ເຂດວຽງຈັນ ແລະ ສາດສະໜາອິດສະລາມ ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ເຂດຊາຍແດນທີ່ຕິດກັບມຽນມາ.
ພາສາທາງລັດຖະການແມ່ນພາສາລາວ, ສຳນຽງການອອກສຽງແມ່ນກຸ່ມພາສາສາດໄຕ. ພາສາຂຽນແມ່ນອີງຕາມຕົ້ນສະບັບຕົວຫນັງສືຂະແມ. ສ່ວນພາສາຝະລັ່ງແມ່ນມີການນຳໃຊ້ຍ້ອນເຫດຜົນທາງດ້ານປະຫວັດສາດ, ແລະ ພາສາອັງກິດແມ່ນໄດ້ມີການຮ່ຳຮຽນຫຼາຍຂຶ້ນໃນຊຸມປີຜ່ານມານີ້.
ດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ອຸດສາຫະກຳ:
ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ເລີ້ມການກະຈາຍອຳນາດຈາກສູນກາງລົງສູ່ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ສົ່ງເສີມທຸລະກິດຂອງພາກເອກະຊົນ ໃນປີ 1986, ຊຶ່ງເປັນຜົນເຮັດໃຫ້ການເຕີບໂຕທາງດ້ານເສດຖະກິດຢູ່ໃນອັດຕາສະເລ່ຍ 6% ຕໍ່ປີ ແຕ່ປີ 1988-2008. ເຖິງແມ່ນວ່າອັດຕາການເຕີບໂຕດັ່ງກ່າວຈະສູງກໍ່ຕາມ, ແຕ່ພື້ນຖານໂຄງລ່າງຫຼາຍເຂດກໍ່ຍັງຈະຕ້ອງໄດ້ສືບຕໍ່ພັດທະນາ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ. ເຂດຕົວເມືອງ ແລະ ເຂດຊົນນະບົດຫຼາຍເມືອງແມ່ນມີໄຟຟ້າໃຊ້. ດ້ານເສດຖະກິດແມ່ນໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຈາກການລົງທຶນຂອງຕ່າງປະເທດໃນ ຂະແໜງໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ, ບໍ່ແຮ່ ແລະ ການກໍ່ສ້າງ. ພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ, ລາວກຳລັງດຳເນີນການຕາມຂັ້ນຕອນທີ່ກຳນົດເພື່ອເຂົ້າ ເປັນສະມາຊິກອົງການການຄ້າໂລກ ເຊັ່ນການປະຕິຮູບການອະນຸຍາດນຳເຂົ້າ.
ລັດຖະບານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ເລີ້ມການກະຈາຍອຳນາດຈາກສູນກາງລົງສູ່ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ສົ່ງເສີມທຸລະກິດຂອງພາກເອກະຊົນ ໃນປີ 1986, ຊຶ່ງເປັນຜົນເຮັດໃຫ້ການເຕີບໂຕທາງດ້ານເສດຖະກິດຢູ່ໃນອັດຕາສະເລ່ຍ 6% ຕໍ່ປີ ແຕ່ປີ 1988-2008. ເຖິງແມ່ນວ່າອັດຕາການເຕີບໂຕດັ່ງກ່າວຈະສູງກໍ່ຕາມ, ແຕ່ພື້ນຖານໂຄງລ່າງຫຼາຍເຂດກໍ່ຍັງຈະຕ້ອງໄດ້ສືບຕໍ່ພັດທະນາ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ. ເຂດຕົວເມືອງ ແລະ ເຂດຊົນນະບົດຫຼາຍເມືອງແມ່ນມີໄຟຟ້າໃຊ້. ດ້ານເສດຖະກິດແມ່ນໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຈາກການລົງທຶນຂອງຕ່າງປະເທດໃນ ຂະແໜງໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ, ບໍ່ແຮ່ ແລະ ການກໍ່ສ້າງ. ພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ, ລາວກຳລັງດຳເນີນການຕາມຂັ້ນຕອນທີ່ກຳນົດເພື່ອເຂົ້າ ເປັນສະມາຊິກອົງການການຄ້າໂລກ ເຊັ່ນການປະຕິຮູບການອະນຸຍາດນຳເຂົ້າ.
ພື້ນຖານກະສິກຳແມ່ນການປູກເຂົ້າກິນໃນເຂດດິນຕ່ຳເປັນຫຼັກ, ຊຶ່ງກວມເອົາ 30% ຂອງ GDP ແລະ ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ປະມານ 80% ຂອງການຈ້າງງານທັງໝົດ. ຂະແໜງອຸດສາຫະກຳກວມປະມານ 33% ຂອງ GDP ແລະ ຂະແໜງການບໍລິການ ກວມ 37%. ສິນຄ້າສົ່ງອອກຫຼັກຂອງ ສປປ ລາວ ແມ່ນ: ຜະລິດຕະພັນໄມ້, ກາເຟ, ໄຟຟ້າ, ກົ່ວ, ທອງແດງ ແລະ ຄຳ. ການນຳເຂົ້າລວມມີ ເຄື່ອງກົນຈັກ ແລະ ອຸປະກອນ, ພາຫະນະ, ນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟ ແລະ ສິນຄ້າບໍລິໂພກອື່ນໆ.
ດ້ານວັດທະນະທຳ:
ສາດສະໜາພຸດເທລະວາດາແມ່ນສ່ວນສຳຄັນໃນວັດທະນາທຳລາວ, ຊຶ່ງມັນສະແດງອອກຢູ່ໃນທົ່ວປະເທດ ນັບແຕ່ພາສາ ເຖິງ ວັດວາອາຮາມ ແລະ ສິນລະປະ, ວັນນະຄະດີ, ການສະແດງສິນລະປະ ແລະ ອື່ນໆ ໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ. ເຄື່ອງດົນຕີແຫ່ງຊາດແມ່ນແຄນ, ຊຶ່ງເປັນເຄື່ອງດົນຕີໜື່ງທີ່ເຮັດມາຈາກໄມ້ປ່ອງ ທີ່ເປັນມູນມໍລະດົກມາແຕ່ດຶກດຳບັນ ແລະ ເປັນສ່ວນສຳຄັນຂອງເພງລາວ. ຕາມປະເພນີແລ້ວ ແຄນແມ່ນຈະຄຽງຄູ່ກັບນັກຮ້ອງເວລາ ລຳ, ຊຶ່ງລຳແມ່ນປະເພດເພງພື້ນເມືອງ ຍອດນິຍົມຂອງລາວ. ໃນຫຼາຍປະເພດຂອງ ລຳ, ອາດແມ່ນລຳສາລະວັນທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມທີ່ສຸດ.
ອາຫານລາວແມ່ນມີລັກສະນະຄ້າຍຄືກັບອາຫານພາກຕາເວັນອອກສ່ຽງໄຕ້ ຂອງໄທ (ອີສານ). ເຂົ້າຫນຽວແມ່ນອາຫານສຳຄັນ ແລະ ມັນສະແດງເຖິງວັດທະນາທຳ ແລະ ສາດສະໜາຂອງຄົນລາວ.
No comments:
Post a Comment